Zwalczanie choroby roztoczowej

Choroba roztoczowa jest zwalczana z mocy ustawy na podstawie następujących rozporządzeń i instrukcji: Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 24 września i 946 r. o obowiązku zgłaszania i zwalczania choroby roztoczowej, Instrukcja nr 2 Ministra Rolnictwa, Departament Weterynarii z dnia 15 września 1966 r. w sprawie zwalczania zgnilca złośliwego, kiślicy i choroby roztoczowej, Pismo Ministerstwa Rolnictwa, Departament Weterynarii z dnia 19 kwietnia 1974 r. o stosowaniu tymolu w leczeniu choroby roztoczowej oraz obowiązku badania pszczół w kierunku tej choroby w strefie przygranicznej z NRD. Do obowiązków lekarza weterynarii należy: urzędowe stwierdzenie zarazy na podstawie badania klinicznego i wyników badania laboratoryjnego, uznanie pasieki za zapowietrzoną (przy wejściu do pasieki należy umieścić tablicę z napisem „Choroba roztoczowa pszczół – wstęp wzbroniony”), ustalenie okręgu zagrożonego w promieniu 3÷5 km od pasieki zapowietrzonej, przeprowadzenie przeglądu wszystkich rodzin w tym okręgu, pobranie próbek do badań z osypu zimowego ze wszystkich rodzin w okresie od stycznia dp połowy marca, wydanie zarządzeń sanitarno-weterynaryjnych w pasiece zapowietrzonej i w okręgu zagrożonym zakazujących obrotu pszczołami, urządzania przetargów i wystaw oraz nakazujących likwidację rojów dzikich i wędrujących w okręgu zagrożonym, przeprowadzenie zabiegów leczniczych jednocześnie we wszystkich pniach pasieki zapowietrzonej, dokonanie kontrolnego przeglądu pasieki ozdrowionej i ponowne pobranie pszczół do badań laboratoryjnych w następnym roku. Na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii urząd wojewódzki może zarządzić badanie wszystkich pasiek na określonym obszarze wydając równocześnie zarządzenia zabraniające obrotu rodzinami, urządzania wystaw i przetargów. Na podstawie porozumienia służby weterynaryjnej Polski i NRD wprowadzono obowiązkowe kontrolne badanie pszczół pochodzących ze wszystkich pasiek w 3 km pasie strefy przygranicznej. Badania są przeprowadzane w odstępach dwuletnich. Zarazę uznaje się za wygasłą i uchyla zarządzenia, gdy wszystkie rodziny zostały poddane leczeniu i badania laboratoryjne pszczół pobranych z osypu zimowego następnego roku wypadły negatywnie.