Wszystkie bakterie chorobotwórcze dla czerwia i pszczół rosną in vitro. Diagnostyka tych chorób polega na izolacji drobnoustrojów na podłożach sztucznych. W przypadku zgnilca złośliwego pomocne jest również bezpośrednie b.adanie mikroskopowe patologicznego materiału. Wyhodowane bakterie można identyfikować na podstawie właściwości morfologicznych, hodowlanych, biochemicznych i struktury antygenowej. Wykazanie w badanym materiale bakterii bezwzględnie chorobotwórczych (B. krvae, S. pluton) jest równoznaczne z ustaleniem rozpoznania. Wartość badań mikrobiologicznych stosowanych w diagnostyce chorób czerwia i pszczół zależy w dużej mierze od szybkości ich przeprowadzenia i pobrania właściwego materiału do badania. W barwieniu preparatów mikroskopowych najczęściej jest stosowana metoda Grama. Barwienie metodą Grama. Utrwalony nad płomieniem preparat barwi się fioletem goryczki (fenolowym) przez 2÷3 minuty, płynem Lugola przez 1÷2 minuty, odbarwia alkoholem, spłukują wodą i suszy. Barwienie i identyfikacja spor B, larwę. Preparat mazany sporządzony na szkiełku nakrywkowym z homogenatu ciała martwej larwy, po utrwaleniu pod promiennikiem podczerwieni wybarwia się fuksyną karbolową przez 5÷7 sekund i następnie delikatnie spłukuje wodą. Fuksynę uzyskuje się przez zmieszanie w równych częściach barwnika A (fuksyna zasadowa 0,3 g, alkohol etylowy 95% 10,0 ml) z barwnikiem B (fenol 5,0 g, woda 95 g). Następnie po nałożeniu kropli olejku imersyjnego na szkiełko podstawowe, nakłada się stroną barwioną szkiełko nakrywkowe i ogląda pod mikroskopem. W przypadku obecności spor B. larvae w badanym materiale tylko niewielka liczba spor jest przylepiona do wieczka, pozostałe wykazują ruchy Browna. Spory B. alvei występują najczęściej i Są przytwierdzone do wieczka. Metoda Bitnera różnicowania Bacillus larvae, Bacillus pulvifaciens od Bacillus alyei. Na posiane badanym szczepem podłoża stałe wg Bailey’a należy nałożyć paski bibuły nasycone azotanem potasowym (paski po nasyceniu 50% azotanem potasu i wysuszeniu jałowi się przez 10 minut przy temperaturze 121°C). Po 48 godzinnej inkubacji, po zdjęciu pasków zalewa się hodowlę odczynnikiem I na 1 minutę (kwas sulfanilowy 0,5 g, 33% kwas octowy 150 ml), a następnie po zlaniu odczynnika I, na kilka sekund odczynnikiem II (alfanaftyloamina 0,1 g, 33% kwas octowy 150,0 ml, woda destylowana 20,0 ml). Kolonie drobnoustrojów redukujących azotany do azotanów (B. larvae, B. puhifaciem) oraz podłoże wokół kolonii przyjmują zabarwienie różowoczerwone.
